Opowiadanie

Umrzeć by żyć

Część VII

http://ania9716.blogspot.com/2014/08/opowiadanie.html --> Część I

http://ania9716.blogspot.com/2014/09/opowiadania.html --> Część II

http://ania9716.blogspot.com/2014/09/opowiadania_12.html --> Część III

http://ania9716.blogspot.com/2014/09/opowiadanie.html -->Część IV

http://ania9716.blogspot.com/2014/09/opowiadanie_19.html --> Część V

http://ania9716.blogspot.com/2014/09/opowiadanie_23.html--> Część VI

Otwierając oczy zobaczyła wielkie rażąco białe pomieszczenie, przez które odruchowo znów zamknęła oczy, gdy ponownie je otworzyła ukazała jej się znajoma twarz. To był lekarz, który miał zabić jej matkę, a robiąc to dał jej nowe życie.
-W tym szpitalu stanowczo przesadzono z bielą
powiedziała dziewczyna do lekarza ubranego na biało.
-Widzę, że wszystko z Tobą w porządku, bo poczucie humoru cały czas Ci towarzyszy.
wyszeptał z lekkim uśmiechem.
Dziewczyna szybko podnosiła się z łóżka i wtedy zakręciło jej się w głowie, czuła tępy ból w okolicy czoła, przed oczami pojawiła jej się mgła, a z niej znów wydobywała się sylwetka mężczyzny. Zbliżał się do niej, widać było, że coś mówi, ale Ola znów nie słyszała. Dopiero w momencie, gdy postać stanęła obok niej, usłyszała jak mówi:

"Siedem, siedem, siedem

nie licz na szczęście.

Nawet nie wiesz ile nieszczęść kryje za sobą małe szczęście"

Potem mężczyzna zniknął, a ona odzyskała przytomność, choć według niej wcale jej nie straciła.

Lekarz zlecił kolejne badania, był przekonany, że dziewczyna upadając uderzyła się w głowę, obawiał się, że może mieć wstrząśnienie mózgu. Zabroniono Oli wstawać z łóżka, jej ojciec siedział cały czas obok niej, nic nie mówił, był nieobecny. Widać było, że wyraźnie jest czymś zaniepokojony, niestety, nie chciał rozmawiać z córką na temat swoich problemów. 

Okazało się, że lekarz miał racje, Ola upadając doznała wstrząśnienia mózgu, łóżko szpitalne na kilka dni stało się jej przyjacielem. Każdego dnia gdy przychodził lekarza, ojciec czy nawet ciotka z małymi ona ciągle pytała co z mamą, ale jedyną odpowiedź jaką dostawała było jedno słowo, ŻYJE.

Siódmego dnia od początku nowego życia kobiety i upadku dziewczyny, późnym wieczorem do sali w której leżała Ola weszła jej matka ubrana w czarny szlafrok, a włosy na głowie sterczały jej jak upiorowi. Na jej widok dziewczyną aż podskoczyła.

-Mamo co się stało ? Dlaczego Ty tak wyglądasz?

mówiła z przerażeniem Ola.

-Nie wiem córciu, nie zdążyłam się przyszykować, ten dzień tak szybko nadszedł.

-Jaki dzień ? Mamo co się dzieje?

-Kochanie, Ty dobrze wiesz jaki dzień, dzisiaj już siódmy dzień żyje nowym życiem.

-O co chodzi z tą siódemką, mamo boję się.

mówiła przez łzy dziewczyna.

-Ja też nie wiem, ale muszę się jej pozbyć.

powiedziała kobieta podchodząc do córki.

Słychać było już tylko krzyki, które z każdą sekundą stawały się coraz cichsze.

_____________________________________________________

Wiem nawaliłam z długością, ale wyjątkowo dziś opuściła mnie wena twórcza ;c

Chciałam Wam jeszcze powiedzieć, że nie wiem jak to będzie z moim pisaniem przez następny tydzień. Możliwe, że nic nie dodam, choć bardzo się będę starała cokolwiek napisać :)

_____________________________________________________

A teraz pytanie do Was. Jak myślicie co oznacza "SIÓDEMKA" ? Z czym Wam się kojarzy ?

Blog osoby, która zgadnie będzie umieszczono w 3 kolejnych wpisach z dopiskiem, że warto przeczytać :)

Dziękuje za komentarze :

• Grey Angel
• Beata Michalik
• mylife-tasia
• Matrelsy
• Noyn
• Bubblegum
• Kajo Midori
• Black Muffin
• patrycja mitek

A na sam już koniec chciałabym Bardzo podziękować Bubblegum <3 Dajesz mi wielką siłę, Jeszcze raz dziękuje, dedykuje Ci kolejną część opowiadania :)